Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας που να μην έχει έστω και μία φορά ονειρευτεί να αλλάξει τη ζωή του ριζικά. Να ξημερώσει και να είναι σε μια άλλη πόλη, με ένα άλλο σώμα, με μια άλλη δουλειά, ένα διαφορετικό σύντροφο, μια άλλη ταυτότητα και μια άλλη προσωπικότητα …. (μόνο τα παιδιά μας δε θέλουμε συνήθως να αλλάξουμε).
Ο σημερινός άνθρωπος της μεγαλούπολης επιβιώνει με τη τρομερό άγχος της καθημερινότητας ότι δουλειά και να κάνει, η ρουτίνα του γάμου είναι σκληρή και η φυγόκεντρος δύναμη πολύ ισχυρή. Η φύση του Έλληνα είναι παραπονιάρικη και μίζερη, το λεγόμενο βασανίζομαι αλλά μου αρέσει, είναι το motto στο γάμο του σήμερα. Οι ίδιοι λόγοι που κράταγαν τους ανθρώπους παλιά μαζί συνεχίζουν να υπάρχουν, το τι θα πει ο κόσμος ζει, για το καλό των παιδιών υφίσταται πολύ, το βόλεμα όμως υπερισχύει 5 προς 1. ( Η στατιστική που χρησιμοποιώ είναι τυχαία). Φοβερό το βόλεμα, και φοβερές και οι δυσκολίες. Ξαφνικά εκεί που έκανε ότι ήθελε, όπου δε συμμετείχε στα κοινά, με το άκουσμα του διαζυγίου, όλα αλλάζουν ξαφνικά. Βγάζει γλύκα, ευαισθησία, τρυφερότητα…. Μπέρδεμα? Υποκρισία? Ανασφάλεια?.
Μέσα σε αυτό το πλήθος τελευταία εμφανίζονται και οι πιο τολμηροί, οι επιπόλαιοι του χτες, οι οποίοι χωρίς την ύπαρξη άλλου ανθρώπου στη σχέση, τολμούν να κάνουν βήματα ουσιαστικά και σοβαρά, να πάρουν υπεύθυνες αποφάσεις βασισμένες σε προσπάθειες ετών που απέτυχαν και σε μια αλήθεια που τους φωνάζει επιτακτικά να αλλάξουν πορεία. Πολλοί έχουν φωνούλες που τους φωνάζουν, που ουρλιάζουν να κάνουν κάτι, και που δυστυχώς δεν αλλάζουν πλεύση εάν δε βρεθεί ένας άλλος. Πραγματικά σέβομαι και εκτιμώ αυτόν που θα αντισταθεί στο βόλεμα του, που δε θα συμβιβαστεί για χάριν των παιδιών του (ουδεμία χάρη δε προσφέρει στα παιδιά ο συμβιβασμός) και που θα τολμήσει να ζήσει μια ζωή ειλικρινή, περισσότερο φιλοσοφημένη και ίσως περισσότερο μοναχική και δύσκολη. Οι δυσκολίες όμως είναι μόνο στην αρχή. Οι αλλαγές που δεν είναι παρορμητικές μόνο καλό και ευτυχία επιφέρουν στη πορεία της ζωής. Ο φόβος δε βοήθησε ποτέ κανέναν. Οι σχέσεις έχουν ανάγκη αλληλοεκτίμηση, επικοινωνία και κατανόηση για να επιβιώσουν. Εάν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και συναισθήματα η αλλαγή ζωής είναι επιτακτική και δείγμα ωριμότητας και υπευθυνότητας.
Η συμβουλή μου είναι ΠΑΝΤΑ να προσπαθεί ένα ζευγάρι να βελτιώσει τη σχέση του. Να καταλάβει τις συνέπειες της δέσμευσης του/της. Να καταλάβει τις δυσκολίες που η επιπολαιότητα μπορεί να επιφέρει στα παιδιά του. Μια σχέση όμως για να επιβιώσει χρειάζεται φροντίδα. Τη σχέση συχνά στις συνεδρίες μου τη παρομοιάζω σα μία ιδιαίτερη γλάστρα, η οποία αποζητάει φροντίδα με έναν ιδιαίτερο τρόπο…. Αλλά σίγουρα δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να πεθάνουν μαζί.
Εάν έχετε ειλικρινά προσπαθήσει και παρόλα αυτά συνεχίζετε να αισθάνεστε πίεση όταν είστε μαζί είναι σημαντικό να αλλάξετε πορεία γιατί σε κάθε άνθρωπο αξίζει η ευτυχία, η ηρεμία και η υποστήριξη.