Παρακολουθώντας την επικαιρότητα σχετικά με την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και ενηλίκων αναρωτιέμαι τι ψυχολογική υποστήριξη δέχονται τα θύματα ώστε να αντιμετωπιστεί και ξεπεραστεί μετά από όλον αυτόν τον αγώνα. Το πρώτο και σημαντικό βήμα έχει γίνει, αποκαλύφθηκε και έχει πάει στα χέρια των δικαστών για να επέλθει η νομική και ηθική δικαίωση. Μέσα σε αυτήν την δικαίωση θα πρέπει να υπάρχει και η ψυχολογική αποκατάσταση ως σύστημα.
Η ζωή αυτών των θυμάτων αλλάζει μετά από ένα τόσο σοβαρό αδίκημα, μένουν πληγές βαθιές που χωρίς επούλωση επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής τους, ένα παράδειγμα είναι το μετατραυματικό σύνδρομο που χωρίς αντιμετώπιση το άτομο δυσλειτουργεί σωματικά, ψυχολογικά, επαγγελματικά.
Προσωπικά θεωρώ απαραίτητο και αναγκαίο μέτρο προστασίας και μέριμνας να υπάρχει ολόκληρο πρόγραμμα ψυχικής αποκατάστασης από το κράτος και να αναφέρεται και σε απόφαση δικαστηρίου. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η ευσυνειδησία των ανθρώπων και των πολιτών στην σοβαρότητα του θέματος και ίσως να πάψει η σιωπή των θυμάτων ως επίλυση και τρόπο διαχείρισης. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι όταν αναφέρουμε ψυχολογική αποζημίωση σε μορφή θεραπείας.