Μένουμε σπίτι! Και μαζί μας μένουν σπίτι και τα παιδιά μας. Όπως κι εμείς, έτσι και τα παιδιά βιώνουν μια πραγματικότητα, διαφορετική από αυτήν που γνώριζαν. Και σε αυτή τη νέα πραγματικότητα δεν υπάρχει το σχολείο, οι δραστηριότητες, το υπαίθριο παιχνίδι και οι έξοδοι με φίλους. Τα μικρότερα ηλικιακά παιδιά βλέπουν & ακούν, ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά αναρωτιούνται & προβληματίζονται σχετικά με τον κορωνοϊό. Κι εμείς με την σειρά μας, τους δίνουμε απαντήσεις, με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία τους.
Όσο δε ο καιρός περνά και συνεχίζουμε να μένουμε σπίτι, ενδέχεται να δούμε αλλαγές στην συμπεριφορά τους:
• Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να παρουσιάσουν συμπεριφορές παλινδρόμησης (π.χ., πιπίλισμα του αντίχειρα ή νυχτερινή ενούρηση). Στα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας μπορεί να παρατηρήσουμε αυξημένη προσκόλληση σε κοντινά πρόσωπα, εφιάλτες ή φόβος για το σκοτάδι. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να αναδυθούν είναι η επιθετική ή αποσυρθείσα συμπεριφορά, η υπερκινητικότητα, η ανυπακοή.
• Για μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους, ενδέχεται να δούμε αλλαγές στον ύπνο ή την όρεξη, μειωμένη ενέργεια ή αυξημένα σωματικά συμπτώματα (π.χ., πονοκέφαλοι ή πόνοι στο στομάχι). Ορισμένα παιδιά ή έφηβοι ενδέχεται να αποσυρθούν ή να απομονωθούν κοινωνικά. Η ανησυχία για την υγεία και το μέλλον είναι επίσης, συχνή.
Για όσο καιρό μένουμε σπίτι:
• Ακούστε τι σας λένε τα παιδιά. Τα παιδιά θέλουν να μιλήσουν και να εκφράσουν την ανησυχία τους. Επιτρέψτε τους να έχουν τα δικά τους συναισθήματα σχετικά με την κατάσταση. Είναι φυσιολογικό να αισθάνονται αγωνία για το τι πραγματικά συμβαίνει. Αποδεχτείτε τα συναισθήματά τους. Άλλωστε κάθε συναίσθημα, όταν το μοιραζόμαστε με έναν άνθρωπο που εμπιστευόμαστε και μας στηρίζει, μειώνεται σε ένταση και δυσκολία.
• Κι ενώ κάποια παιδιά μιλούν εύκολα, κάποια άλλα μπορεί να φοβούνται. Ορισμένα παιδιά μπορεί να αισθάνονται ακόμη περισσότερο άγχος όταν μιλάνε για τον κορωνοϊό ή όταν ακούνε άλλους να μιλάνε γι’ αυτόν. Μην τα πιέσετε να μιλήσουν. Κατευθύνετέ τα σε συζητήσεις όπου δεν νιώθουν stress.
• Εστιάστε σε σταθερή βάση στην φροντίδα του εαυτού σας, όπου προσέχετε την διατροφή σας & την σωματική σας κατάσταση. Με αυτό τον τρόπο θα αναδείξετε και στα παιδιά σας την αξία του «φροντίζω τον εαυτό μου».
• Διατηρήστε μια ρουτίνα μαζί τους, όπου όλοι συμμετέχουμε στα του σπιτιού. Το συγύρισμα & το μαγείρεμα μπορούν να ενισχύσουν την σημασία της δέσμευσης και της ευθύνης για αυτό που αναλαμβάνω.
• Αυτό-σχεδιάστε! Υπάρχει πια, ο χρόνος να συνδεθείτε, να μιλήσετε για τον εαυτό σας, να (ξανα)γνωριστείτε, να συζητήσετε το αύριο. Τα άλμπουμ από φωτογραφίες, τα dvds από ευχάριστα γεγονότα της ζωής σας είναι μερικές ιδέες για να περάσετε όμορφα, να θυμηθείτε την κοινή σας διαδρομή, να γελάσετε, να χαρείτε για όσα σας συνδέουν.
• Μια τηλεφωνική- ή βιντεο- κλήση με τον παππού & την γιαγιά, με φίλους & με καθηγητές τους είναι εξαιρετικές πρακτικές για να διατηρήσουν τα παιδιά τη σύνδεσή τους με τον κοινωνικό τους περίγυρο. Ωστόσο, μην ξεχάσετε να θέσετε τα απαιτούμενα όρια σε αυτές τις πρακτικές.
• Τις στιγμές που μια αγκαλιά και ένα φιλί είναι ο άμεσος τρόπος να εκφράσετε την αγάπη σας, θυμηθείτε πως η κοντινότητα δεν επιτρέπεται. Αν και τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την επαφή, δοκιμάστε να στέλνετε τα φιλιά σας από μακριά.
Όλοι χρειαζόμαστε θετική σκέψη, για όσο καιρό αυτή η πανδημία & ο αναγκαστικός εγκλεισμός είναι η νέα μας πραγματικότητα. Η συνεργασία με έναν online θεραπευτή, μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βρείτε τις ψυχικές σας ισορροπίες μέσα σε αυτήν την αβεβαιότητα.